Kuğulu Kuşu

Havalar güzel oldu olmasına ama Beril de evde durmaz oldu...Herşeyden ,her oyundan,oyuncaktan sıkılıyor..Hatta yemek yemeği bile reddediyor..Sürekli bir mızmızlanma durumu baş gösteriyor..
Biz de ne yapalım alıyoruz yemek kavanozumuzu yanımıza,düşüyoruz yollara.Sanılmasın park evimizin dibinde..Aslında yürüme mesafesi ile 25 dakikayı buluyor gitmemiz..Ama gidince diğer çocukları,kuşları,insanları görünce Beril ,başka bir dünyaya gelmiş gibi oluyor..Hemen yemediği yemeğini yedirmeye çalışıyor anne kişisi, ki arabadan atlamadan midesine bişiler gitsin..
İştahı çok çok azaldı bu aralar ,evde daralmaya bağlıyorum, ama üzülüyorum işte elde değil..Ben de çok iştahsızdım,hep peşimde koşarlardı..Şimdi anladım koşma sırası bende..
Alışmasın dışarlarda yemeğe diyorum ,ama evde neredeyse hiç yemiyor..Ve benim annelik damarım kabarıp nerede yemek isterse götüreyim bari diyorum..Biliyorum aslında doğru değil yaptığım ama neler neler yaptım ben böyle hamileyken ya da daha çocuğum yokken asla yapmam dediğim..O yüzden hamile olup da okuyan varsa şöyle söyleyeyim sakın büyük konuşup asla yapmam demeyin ,ilk siz yaparsınız söyleyeyim..