Uyumayan Beril

Yenidoğanların 20 saate yakın uyuduğunu okumuştum bir yerde, fakat Beril doğduğunda gördüm ki ,bu kural her yeni doğanda geçerli olmuyormuş..İlk doğduğu zamanlarda günde 12-13 saat uyurdu..Biz bunu biraz da koliğe bağlamıştık ,yazık gazı var ondandır kolik geçsin bu da düzelir demiştik..Fakat gelin görün ki Beril uyumayı sevmiyormuş meğerse..
Bu gece örneğin uyutana kadar canım çıktı kendisini..Gerçi her gece aynı durum söz konusu şöyle bir sıra izliyoruz.

Stage 1: Saat 19.00 itibariyle Berili yorucu oyunlar oynanır hatta jimnastik yaptırılır ki yorulsun uyusun..

Stage 2: Saat 20.00 ışıklar yavaş yavaş kısılıp en loş hale gelmiştir..Fonda hafif bir müzik vardır..Sanılmasın ki başbaşa romantik akşam yemeği yenecektir..Anne mutfağın bir köşesinde yemeğini yiyordur ,baba ise Berili kucağında gezdirerek uyku kıvamına gelmesini sağlıyordur..

Stage 3: Saat 21.00 Kucakta dolaşmaktan hafifçe uykusu gelmiş olan Berili anne kucağına alır ,açsa karnı doyurulur (her akşam bir ümit belki emerken uyur diye beklenir)ağzına bir emzik verilir ve kucakta sallanır..Bir süre direnmeden sonra Beril uyumuş gibi yapar..Bu sürede anne sevinir aman iyice dalsın da öyle yatağına koyayım diye beklenir..

Stage 4: Saat 9.30 Artık yatağa yatırma vakti gelmiştir bu en zor stagedir.Beril yatağa konur ,yanağı ve başı tutularak bir süre beklenir..Sonra odadan çıkılır..Takriben 5 dakika sonra ağlama sesiyle tekrar yataktan alınır.. Bu sefer dizde sallama methodu denenir çünkü annenin kollarında sallayacak güç kalmamıştır..Dizde sallanırken durmaktan hoşlanmadığı için ışıklı duvar projektörü açılır..Bir süre ona bakarken ve sallanırken tekrar dalar..Yine yatağa konur..Sonra artık uyudu sanılıp anne bilgisayarını açar ve fakat daha 2. maili açmıştır ki içerden yine o ses duyulur..

Stage 5: Saat10.30 Yine ne varsa kollarda var diyip Beril kolda sallanır ve bu sefer yatakta birlikte epeyce beklenir ki iyice dalsın ,çoğu akşam bu şekilde annenin Berilden daha çok uykusu gelir ,epey enerji harcamıştır ve kahve içememektedir..

Stage 6: Saat 11.00 Odadan muzaffer komutan edasıyla çıkan anneyi baba tebrik eder,alnından öper..Anne bilgisayarın başına oturur ve blogunu yazmaya baslar..


İşte bu akşam yaşadıklarımız tam olarak böyleydi,tabi bunun daha bir de gece kalkma bölümü var onu artık başka bir yazıda yazayım...

Demiştim ki Berili kucağa alıştırmayacağım...
Demiştim ki kendi kendine uyumasını öğreteceğim...
Demiştim ki her zaman kendi odasında uyumasını sağlayacağım....Kucakta sallamadan beşiğe bırakınca aşamalı olarak artan ve giderek morarmasına neden olan bir ağlaması var..Yani beşikte sallamak onu kesmiyor..Bırakın ağlasın kapıyı da çekin çıkın diyenler vardır mutlaka ama ben dayanamıyorum o akımdan değilim ve olamam da ..O ağlayınca sanki benim içimde bir yer eziliyor......

Oda konusunda daha ayırmak için erken olduğunu düşünüyorum ..İlk başlarda aynı yatakta yatıyorduk ,şimdilerde ise yine aynı odada park yatakta yatıyor..Resimde görülen karyola ise ancak dönence seyretme yeri kendisinin..:))