Pazartesi Sendromu

Pazar günleri saat 7den sonra bende başlardı pazartesi sendromu..Ertesi gün gelecek hastalar ,o hafta yapılacak işler,yetişecek protezler o gece uyumadan önce tek tek kafamda yapılır biter ondan sonra ancak uyurdum..Tabi böyle olunca pazarları da insan sevmez olurdu bir yerden sonra..Kaldı mı sana cumartesi..Cumartesileri de uzunca yıllar tam gün, bir süre de yarımgün çalışmış biri olarak çok anlamdan geçer giderdi..Şimdiyse pazartesi sendromunun değişik bir şekli var hayatımda..Çünkü sevgili eşim haftasonları evde oluyor ve Berili gezdirme işinin büyük bölümünü alıyor üzerimden ..Ben de işlerimi daha rahat yapıyorum..Ama pazartesi onun işe gitme vakti ve bizim de Berille başbaşa kaldığımız zamanın başlangıcı demek ..Yanlış anlaşılmasın bir anneyle bebeğinin başbaşa kalması gerçekten güzel..Ve bence anne kendi başına daha iyi bakıyor bebeğine fakat biraz yorucu oluyor..Hele ki Beril gibi yanlız başına kalmak istemeyen ve sürekli birinin onu gezdirmesini bekleyen bir bebekle bu iş takdir edersiniz epey yorucu.Allah tüm annelere sağlık ve kollarına kuvvet versin özellikle benim gibi transporter olanlara..:))