Çok zamandır yazasım var..Gelin görün ki akşam Beril'i uyutup ne zaman bilgisayarımı açsam, dönüp dolaşıp rektum kanserini okurken buluyorum kendimi..
Şu internet hem iyi hem kötü..Artık neredeyse ameliyatın yapılış şeklini bile öğrendim, bu iyi mi bilemedim..
Aslında bazı şeyleri de çok bilmeye gerek yok, bazen moral bozucu olabiliyor çünkü..
Bazen de bilmek lazım , doktor anlatırken ne diyor ki bu adamcağız diye boş boş bakmak yerine..En azından terminolojiye azıcık hakim olmak lazım orası kesin..
Neyse efendim bu süreçte öğrendiğim en güzel söze geleyim: ''Kaderden eminsen kederden emin ol..''
Şimdi diyeceksiniz güzel söz bu mu? Allah kötüsünden saklasın o zaman deyip açıklayayım..
Kader her zaman tatil, eğlence, bayram, kahkaha değil..Çoğu hastalık da biz insanlar için..
Ama insanın başına gelince, o hastane koridorlarına girince, bir patoloji labaratuarının kapısında yüreği ağzında bekleyince anlıyor bazı şeyleri..Düşünüyor neden bu bizim başımıza geldi diye..
Ve cevap, kaderimizde bunu da yaşamak vardı..Güzel anlar yaşamak da vardı ve biz o anlarda bak bu da bizim kaderimiz demedik..Gayet mutlu başımızın üstünde yeri var diyerek kabullendik..
Kısacası insanoğlu nankör, güzel günler yaşarken onu normal kabul ediyor, bir zorluk gördü mü de niye ben bu zorluklarla sınanıyorum diyor..Keder olmasa güzel günlerin kıymeti kalır mı?
Bir de çocukla karşılaştım, tam da hastanedeki en sıkıntılı günümde..23 yaşında Iğdır'lı bir genç..Maddi durumu iyi olmadığı için Ankara'ya tedaviye gelememiş ve tüm kalın barsağı kanserle kaplanmış..Tek başına gelebilmiş, ameliyat olsa refakatçi kalacak kimsesi yok yanında. O kadar kısa bir an şahit oldum ki durumuna, yine de üzgün görünmüyordu, gelebilmiş olduğuna seviniyor gibiydi..
Bu yazıdan çıkan sonuç hayat onu nasıl gördüğünüzle ilgilidir..Siz iyi tarafından bakarsanız o da iyidir..
Şimdi bu yazıyı okuyan sevgili dostlar,sadece şunu düşünmenizi isterim ..O Iğdırlı genç bile gülümseyebildikten sonra, sizin somurtmaya hakkınız var mı?
.JPG)
