İsviçre Çakısı

Bilmiyorum tüm kız babalarında da var mıdır bu huy?
Yoksa bizimkine mi özeldir?
Bizim babamız Beril ne istese yapma, neyi istese verme durumunda sürekli..Aman ağlamasın,aman mutlu olsun diye..
Böyle bir durumda verdiği şeyin Beril için tehlike oluşturup oluşturmayacağını o an için düşünmüyor; yeter ki Beril mutlı olsun, ağlamasın yeter ona..

Geçenlerde başımıza gelen bir olayı size anlatsam sanırım çok daha net anlayacaksınız ne demek istediğimi..

Efendim benim çok samimi bir arkadaşım 37 haftalık gebe..Kendisi , Beril ve babamız bindik bir taksiyle eve doğru gidiyoruz..Ama Beril çok mızmızlandı, Tunalı trafiği tıkandı..Yanımdaki oyuncaklardan sıkılan Beril'i oyalayacak bir şey kalmadı..Bu sırada gebe arkadaşıma doğru Beril tekme sallamaya başlayınca,baktım iş çığrından çıkıyor..Ön koltukta oturan eşime dedim ki : '' Çantana bir bakar mısın?  Belki Beril' i oyalayacak bir şey vardır.. '' Benim kastım tabi anahtarlık falandı..O arada da gebe arkadaşıma soruyorum, Beril bir yerine vurdu mu birşey oldu mu diye..Yani geçen süre 3-4 saniye kadar..Bu arada baktım Beril , eşimin verdiği şeyle pek de güzel oyalanıyor..Aa neymiş ki derken,  ne göreyim..İsviçre çakısı...Hem de yan tarafında neredeyse açılmak üzere olan bir tirbuşon..Pes dedim..
Kısacası hizmette sınır yok bizim babamızda ; yeter ki kızı ağlamasın , herşeyi verebilir..