Kış Gelmeden

Her sene evlerin balkonlarında  görürdüm kurutulmuş biberleri...
Bir yandan hoşuma giderdi..
Bir yandan da derdim:''Ne çok zamanları var şu insanların nelerle uğraşıyorlar..''
Demek ki neymiş ,büyük konuşmayacakmışsın..
Bugün markette gördüğüm ,yukarıda resmi bulunan biberler beni çağırdılar ..
Gel bizi al,ipe diz,kurut bizi diye..
İpe nasıl dizilir onu bile bilmem ki ben..
Bu işi yapacağıma bile inanmıyor ki bir yanım..
Yok artık,bunu da yapmam dediğim ne çok şeyi yaptım şu son bir yıldır..
Boşluktan mı?Yok değil..
Beril'le boş kalmak imkansız..
Tek bir seçenek kalıyor geriye..
Bunu da yapmalıyım diyen içimdeki ev hanımı yanım..
Mevsim meyvelerinden reçel yap,domateslerden salça,biberleri kurutup ipe diz..
Demek ki yıllardır dermiş de ben duymazmışım..
Ya da çalışmaktan konuşacak hali kalmazmış da eve gelince uzanacak koltuk ararmış..
Tabi ne biber dizecek hali,ne de salça yapacak zamanı varmış..
Şimdilerdeyse Beril'le organik yaşam modu,bize de bulaştı galiba..
Beril'e herşeyin organiğini bulalım yedirelim derken , geçen gün kaşla göz arasında paslanmış bir kapağı yalıyordu ama olsun..:))
Bir biberden nerelere geldim sevgili okur,artık dönüş yolunu siz bulun..