Özlüyorum ...Her gün blog okumayı, dostların, çocukların doğum günlerini takip etmeyi..Beril'le daha uzun zamanlar geçirmeyi..Yatmadan sevdiğim bir kitabı okumayı..İstediğim kadar uyumayı..Bir yerlere yetişme telaşı içinde olmadan ya da yandan çeken, ağlayan bir çocuk olmadan alışveriş yapabilmeyi...Bir Hande daha olsa, aramızda anlaşsak işleri bölüşsek iyi olacak..Ben tüm gün bir yerlere yetişmeye çalışırken, bir hanım dikkatimi çekiyor.
Yan apartmanın bahçesinde oturuyor kendisi.Sürekli ne zaman geçsem (sabah 07: 40- akşam 18: 00) aynı sandalyede oturup kahve, çay ve değişik sıvılar tüketiyor.Hafta sonları öğlen saatlerinde de rastladım kendisine aynı yerde..Yağmur da yağsa hatta sağanak, içeri girmiyor kesinlikle..Bazen arkadaşları oluyor, bazen yalnız..Diyorum ki bu nasıl bir hayat..Nasıl bir boş vakit..Hadi akşamı anlarım da sabahın o saatinde ayrı bir tebrik gerektiren bir durum..Çünkü ben zar zor kalkıp giderken, o hanım aksatmadan çayını yapmış, etrafa bakınıyor..Özeniyorum sanmayın..Özlediğim çok şey olsa da öyle boş bir hayat istemem..Yine de böylesi iyi teşekkür ederim..
.JPG)
